Gazon aanleggen: deel 1
Blog over het aanleggen van een gazon (maart 2016)
Groene vingers? Dat valt reuze mee. Maar wel een gezonde interesse in alles wat een tuin nou net even anders en mooier maakt. Omdat ik tekstschrijver ben, vroeg Christiaan Verspeek juist mij om een aantal columns te verzorgen over graszoden. Hieronder vind je de eerste.
‘Project Gras’ gaat van start!
De lente is begonnen en in mijn tuin is de eerste grote klus geklaard: het snoeien van struiken en bomen. Her en der zijn krokussen en vroege tulpen de vrolijke voorbodes van een zacht voorjaar. Ze maken de borders kleurrijk maar dat geldt helaas niet voor het hart van mijn tuin, het gazon. Gele plekken, kale stukken en hoekjes waar het mos z’n eigen feestje viert; het geheel biedt geen uitnodigende aanblik.
Dat onze jonge hond het gazon heeft gebruikt tijdens de zindelijkheidstraining, heeft natuurlijk ook niet erg geholpen. Dit vraagt om ingrijpende maatregelen, en wel meteen.
Te redden of hopeloos verloren?
Ik heb het vermoeden dat mijn grasmat niet te reanimeren is, zelfs niet met kilo’s kalk, handenvol gedroogde bloedkorrels of een emmertje graszaad. Op internet is genoeg te vinden over het oplappen van gazons, maar welke methode je ook gebruikt: het is veel werk en succes is niet gegarandeerd. Met een baan en een gezin heb ik eerlijk gezegd ook wel wat beters te doen dan dagelijks mijn grasmat pamperen. Bovendien wonen we pal aan een heidegebied, wat concreet betekent: grond met een lage vruchtbaarheidswaarde, meestal zuur en met een geringe doorlaatbaarheid. Bepaald geen voedselrijke bodem voor groen, dus. Door deze informatie zakt de moed om mijn gazon een tweede leven te geven me behoorlijk in de schoenen.